Wytyczne kompetencji IPMA ICB 4.0

4.5.12 Interesariusze

Ten element kompetencji polega na stosowaniu identyfikacji i analizy, angażowaniu i zarządzaniu postawami i oczekiwaniami wszystkich istotnych interesariuszy. Wszystkie osoby, grupy lub organizacje biorące udział w realizacji projektu, oczekujące na jego rezultaty, wpływające na niego lub na które on wpływa można uznać  za interesariuszy. Zaliczają się do nich sponsorzy, klienci i użytkownicy, dostawcy/podwykonawcy, partnerzy i inne projekty, programy lub portfele. Zaangażowanie interesariuszy wymaga stałego przeglądu, monitorowania i działania w kierunku ich interesów   oraz ich wpływu na projekt. Może również oznaczać konieczność budowy strategicznego partnerstwa prowadzącego do zwiększenia organizacyjnego potencjału i zdolności oraz podziału zarówno ryzyka, jak i korzyści.

Zamiar

Celem tego elementu kompetencji jest sprawienie, by jednostka mogła utrzymywać zaangażowanie interesariuszy, skutecznie zarządzać ich oczekiwaniami i interesami oraz ich wpływem na projekt.

Opis

Proces angażowania interesariuszy ma charakter stały, odbywa się w trakcie trwania całego cyklu życia projektu. Interesariusze są partnerami projektu umożliwiającymi jego skuteczną realizację . Oczekiwania interesariuszy , ich potrzeby i pomysły stanowią podwaliny projektu i tworzą jego potrzeby. Środki pieniężne i zasoby interesariuszy są koniecznym wkładem w projekt; będą oni później korzystać z rezultatów projektu. 

Interesariusze mogą przybierać różne formy  i grupy (np. kierownictwo wyższego szczebla, użytkownicy, dostawcy, partnerzy, grupy nacisku i interesów, itp.) oraz charakteryzują je różne postawy, dążenia i wpływ. W konsekwencji każdy interesariusz lub grupa interesariuszy ma inne potrzeby informacyjne. Dlatego też strategia angażowania interesariuszy (zawsze wyrażona w planie komunikacji) jest niezbędna. Można ją realizować skupiając się na formalnych i nieformalnych kanałach komunikacji oraz na bardziej angażujących formach,  sojuszach (aliansach), aktywnej współpracy lub formalnej i nieformalnej sieci powiązań. Sojusze często dokumentuje się i formalizuje w formie odpowiednich kontraktów lub poprzez tworzenie podmiotów typu joint-venture. Podmioty współpracujące  mogą być osobami zatrudnionymi w różnych częściach organizacji lub mogą stanowić jedną lub więcej odrębnych organizacji. Sieci powiązana nie mają jasno zdefiniowanej hierarchii kompetencji i uprawnień, dlatego trudniej się je buduje.

Podczas realizacji strategii angażowania interesariuszy należy stale monitorować środowisko interesariuszy, aby w razie zaistniałych zmian zapewnić spójność i korektę.

Wiedza

  • Spodziewane korzyści interesariuszy;
  • Wpływ interesariuszy;
  • Strategia angażowania interesariuszy;
  • Plan komunikacji;
  • Współpraca formalna w formie aliansów (sojuszy);
  • Obserwacja zewnętrznego środowiska w poszukiwaniu zmian społecznych, politycznych, ekonomicznych i technologicznych;

Umiejętności

  • Analiza interesariuszy;
  • Analiza presji środowiskowej i kontekstowej;
  • Strategiczne umiejętności komunikacyjne;
  • Zarządzanie oczekiwaniami i wymaganiami;
  • Formalna i nieformalna komunikacja;
  • Umiejętności prezentacji;
  • Nieformalna umiejętność nawiązywania kontaktów (networking) pozwalająca zidentyfikować potencjalnie przydatnych i wrogich interesariuszy;
  • Świadomość kontekstu;
  • Rozwiązywanie sporów.

Powiązane elementy kompetencji

  • Wszystkie pozostałe elementy kompetencji z obszaru Praktyka;
  • Wszystkie elementy kompetencji z obszaru Perspektywa;
  • Ludzie 3: Komunikacja interpersonalna;
  • Ludzie 4: Relacje i zaangażowanie;
  • Ludzie 5: Przywództwo;
  • Ludzie 8: Przedsiębiorczość i kreatywność.

Kluczowe wskaźniki kompetencji